Η αγάπη είναι μια από τις πιο βαθιές εμπειρίες που μπορούμε να βιώσουμε στη ζωή, αλλά και μια από τις πιο μυστηριώδεις. Όταν ερωτευόμαστε, δεν μπαίνουμε απλώς σε κάτι οικείο και ασφαλές. Μπαίνουμε στο άγνωστο, σ’ έναν απέραντο χώρο γεμάτο αβεβαιότητα και η μόνη εγγύηση που υπάρχει είναι η στιγμή που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή.
Η αλήθεια είναι ότι η ασφάλεια δεν υπάρχει στις σχέσεις. Η ψευδαίσθηση ότι η αγάπη μπορεί να διασφαλιστεί με καθημερινές ρουτίνες ή υποσχέσεις συχνά μας αφήνει να επιθυμούμε κάτι περισσότερο: τη βεβαιότητα. Αλλά η αγάπη, από τη φύση της, αρνείται να δεσμευτεί σε όρους ή προσδοκίες. Τα πάντα αλλάζουν και μετατοπίζονται- τίποτα δεν είναι μόνιμο. Οι άνθρωποι εξελίσσονται, οι συνθήκες αλλάζουν και η δυναμική της αγάπης μεταβάλλεται όπως τα κύματα. Το να αγαπάς κάποιον σημαίνει να αποδέχεσαι ότι τα πράγματα δεν θα παραμείνουν τα ίδια, και είναι ακριβώς αυτό το απρόβλεπτο που κάνει την αγάπη τόσο ισχυρή.
Αγάπη είναι να δίνεις χωρίς να γνωρίζεις το αποτέλεσμα
Το να αγαπάς πραγματικά κάποιον σημαίνει να δίνεις την καρδιά σου χωρίς να ελέγχεις τι θα ακολουθήσει. Ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις το μέλλον της σχέσης σου, αλλά αυτό που μπορείς να ελέγξεις είναι το πόσο βαθιά θα ανοίξεις σε αυτή την εμπειρία. Αυτό είναι το άλμα της πίστης: γνωρίζοντας ότι είσαι ευάλωτος/η, γνωρίζοντας ότι μπορεί να πληγωθείς, αλλά προσφέροντας την καρδιά σου ούτως ή άλλως.
Φαντάσου να στέκεσαι στην άκρη ενός γκρεμού, κοιτάζοντας πέρα μακριά προς το άγνωστο. Δεν ξέρεις τι βρίσκεται κάτω ή μπροστά σου, αλλά κάτι μέσα σου σε ωθεί να πηδήξεις. Είναι το ίδιο συναίσθημα που προκύπτει στην αγάπη: η γνώση ότι, παρόλο που δεν έχεις καμία βεβαιότητα για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, είσαι πρόθυμος/η να βουτήξεις στην πιθανότητα με τη διάθεση να την εξερευνήσεις.
Αυτό το άλμα είναι μια πράξη θάρρους, μια πράξη που αγκαλιάζει τη ζωή στο έπακρο, γιατί η πραγματική αγάπη ζητάει τα πάντα: την αυθεντικότητα, το άγριο και ακατέργαστο μέσα σου, την ευαλωτότητα σου. Σου ζητά να γκρεμίσεις τα τείχη σου και να επιτρέψεις σε έναν άλλο άνθρωπο να σε δει στην ολότητά σου. Σου ζητάει να ζήσεις με την καρδιά σου ορθάνοιχτη, ακόμη και όταν το αποτέλεσμα είναι αβέβαιο. Αυτή η αγάπη δεν αναζητά εγγυήσεις – έχει να κάνει με το να αγαπάς ολοκληρωτικά, άγρια και χωρίς να κρατιέσαι, ανεξάρτητα από το τι μπορεί να συμβεί.
Η αγάπη είναι από μόνη της ανταμοιβή
Μια από τις μεγαλύτερες παρανοήσεις σχετικά με την αγάπη είναι ότι αγαπάμε για να πάρουμε κάτι σε αντάλλαγμα – είτε πρόκειται για στοργή, συντροφικότητα ή επιβεβαίωση. Αλλά η πραγματική μαγεία της αγάπης βρίσκεται στην ίδια την προσφορά. Η αγάπη είναι από μόνη της η ανταμοιβή. Ακόμα κι αν ο άνθρωπος που αγαπάς δεν ανταποδίδει με τον τρόπο που ελπίζεις, ή ακόμα κι αν η σχέση δεν διαρκέσει για όσο θέλεις, η πράξη της αγάπης σε έχει ήδη μεταμορφώσει.
Το να αγαπάς βαθιά σημαίνει ότι έχεις ανοίξει διάπλατα την αγκαλιά της καρδιάς σου για να περιλάβει έναν άλλο άνθρωπο. Σημαίνει ότι έχεις γευτεί την ομορφιά της σύνδεσης, του να σε βλέπουν και να σε γνωρίζουν. Ακόμα κι αν πληγωθείς, αν πονέσεις στη διαδικασία, η αγάπη εξακολουθεί να αφήνει το σημάδι και την ανταμοιβή της. Σε διαμορφώνει, σε διδάσκει και διευρύνει την ικανότητά σου για συμπόνια και κατανόηση. Ο πόνος ενός χωρισμού ή ενός ανεκπλήρωτου έρωτα μπορεί να σε κάνει να νιώθεις μεγάλη συναισθηματική φόρτιση εκείνη τη στιγμή, αλλά η αγάπη που έδωσες, οι στιγμές χαράς, οικειότητας και ευαλωτότητας, παραμένουν ως μέρος της εξέλιξης, της ωρίμανσης και της θεραπείας σου.
Το να αγαπάς βαθιά σημαίνει να ζεις βαθιά. Σημαίνει να επιτρέψεις στον εαυτό σου να βιώσει τη ζωή σε όλες τις αποχρώσεις της, να είσαι all in και all out- χωρίς ποτέ να κάνεις πίσω. Αυτό το βάθος των συναισθημάτων δεν είναι κάτι που χρειάζεται να φοβάσαι, αλλά κάτι για να το αγκαλιάσεις. Γιατί σε εκείνο ακριβώς τον τόπο ζωντανεύουμε, εκεί βρίσκουμε τον αληθινό μας εαυτό.
Το να αγαπάς βαθιά είναι γενναίο
Το να αγαπάς βαθιά είναι υπέρβαση. Σε έναν κόσμο όπου είναι εύκολο να παραμείνουμε προστατευμένοι και προφυλαγμένοι, να οχυρώσουμε τις καρδιές μας από πιθανές βλάβες, το να αγαπάμε βαθιά είναι ένα από τα πιο γενναία πράγματα που μπορούμε να κάνουμε. Σημαίνει να ανοίγω τον εαυτό μου στην πιθανότητα να πληγωθώ, αλλά ταυτόχρονα και στην πιθανότητα να νιώσω απαράμιλλη χαρά. Σημαίνει να ρισκάρω τα πάντα για την ευκαιρία να βιώσω κάτι αληθινό, κάτι που κάνει τη ζωή να έχει νόημα.
Συχνά, αποφεύγουμε αυτή την αγάπη, επειδή φοβόμαστε τι μπορεί να συμβεί αν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Φοβόμαστε την εγκατάλειψη, την απόρριψη ή την απώλεια. Ίσως γιατί ακόμη κουβαλάμε τα μπαγκάζια της παιδικής μας ηλικίας. Αλλά η αλήθεια είναι ότι, είτε αγαπάμε είτε όχι, ο πόνος είναι αναπόφευκτο μέρος της ζωής. Επιλέγοντας να αγαπήσουμε ολοκληρωτικά, επιλέγουμε να ζήσουμε στην ολότητά μας. Επιλέγουμε να βιώσουμε όλα όσα έχει να μας προσφέρει η ζωή, ακόμα και τα σπαραχτικά καρδιοχτύπια, γιατί ξέρουμε ότι ο πλούτος της αγάπης ξεπερνά κατά πολύ τον πόνο της απώλειας.
Η αγάπη αξίζει το ρίσκο
Αν έχεις ποτέ συγ-κρατηθεί στην αγάπη – αν έχεις φοβηθεί ποτέ να είσαι πλήρως ο εαυτός σου με κάποιον ή φοβήθηκες να δώσεις πολλά από την καρδιά σου – δεν είσαι ο μόνος. Πολλοί από εμάς έχουμε διδαχθεί να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, να προστατεύουμε τον εαυτό μας, να ελέγχουμε τις καταστάσεις, ν’ αγαπάμε σε μικρές δόσεις για να μην πληγωθούμε. Αλλά αυτό το είδος της προστατευμένης αγάπης δεν είναι πραγματική αγάπη- είναι μια σκιά, ένα κομματάκι αυτού που θα μπορούσε να είναι η αγάπη.
Η αληθινή αγάπη μας ζητά να ανοιχτούμε ολοκληρωτικά, να πάρουμε το ρίσκο, να εμπιστευτούμε, να έχουμε την πίστη πως ακόμα κι αν τα πράγματα δεν πάνε όπως ελπίζουμε, το ταξίδι θα αξίζει τον κόπο. Γιατί στο τέλος της ημέρας, η αγάπη δεν είναι ούτε η εξασφάλιση ενός αποτελέσματος ούτε η εξασφάλιση της παραμονής κάποιου. Έχει να κάνει με το πώς εμφανίζεσαι, τι αφήνεις τους άλλους να δουν, πως ΕΙΣΑΙ, πόσο είσαι με όλο σου το είναι πρόθυμος/η να ζήσεις και να αγαπήσεις στην παρούσα στιγμή.
Όταν αγαπάς χωρίς να συγκρατείς και να κρύβεις κάτι από εσένα, όταν ανοίγεις την καρδιά σου χωρίς όρους και προϋποθέσεις, λες ναι στη ζωή. Λες ναι σε όλα – τη χαρά, τον πόνο, την εξέλιξη, την αβεβαιότητα. Και αυτό είναι που κάνει την αγάπη να αξίζει το ρίσκο. Όχι η υπόσχεση του για πάντα, αλλά η υπόσχεση μιας ζωής που την ζεις καλά, στην απεραντοσύνη των εμπειριών της και μιας καρδιάς που αγαπάει και αγαπιέται καλά.
All in, all out
Το να αγαπάς σημαίνει να είσαι μέσα σε όλα. Σημαίνει να αφοσιωθείς στην εμπειρία, όχι μόνο στο συγκεκριμένο άνθρωπο. Σημαίνει να αγκαλιάζεις τα σκαμπανεβάσματα, τις στιγμές της σύνδεσης και τις στιγμές της μοναξιάς. Σημαίνει να εμπιστεύεσαι πως, ό,τι κι αν συμβεί, έχεις δώσει την καρδιά σου με τρόπο αληθινό, αυθεντικό και ευάλωτο.
Η αγάπη σημαίνει να αφήνεσαι. Να αφήνεις την ανάγκη για έλεγχο, για βεβαιότητα, για ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Να έχεις τη διάθεση και το θάρρος να επιτρέψεις στον εαυτό σου να μεταμορφωθεί από την εμπειρία, γνωρίζοντας ότι ακόμα κι αν δεν διαρκέσει, η ίδια η αγάπη ήταν αληθινή. Έχει να κάνει με το να ανοίγεσαι ολοκληρωτικά, να δίνεις τα πάντα και να γνωρίζεις ότι έχεις ζήσει πραγματικά, αυθεντικά και ευάλωτα.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο άλμα πίστης: να αγαπάς χωρίς εγγυήσεις, να αγαπάς γνωρίζοντας ότι όλα μπορεί να αλλάξουν, αλλά εξακολουθώντας να πιστεύεις ότι η αγάπη αξίζει τον κόπο. Γιατί έτσι είναι
P.S. Εσύ, πως τη βλέπεις την αγάπη; Θα χαρώ αν μου αφήσεις κάποιο σχόλιο. Για περισσότερο περιεχόμενο μπορεις να με ακολουθήσεις εδώ
